14 februari 2020, Valentijn, 16.00 uur.
Zo’n 500 rozen staan klaar om door verschillende teams verdeeld te worden in de stad.
Leerlingen en vrijwilligers van Safe-college staan te popelen om ze uit te delen.
Eerder vandaag waren er al 200 rozen bezorgd via het lokale netwerk dat eenzamen zo goed mogelijk tracht te bereiken. Want dat was het oorspronkelijke idee:
Precies op ‘de dag van de liefde’ die éne mens, die gebukt gaat onder eenzaamheid en/of verdriet een hart onder de riem te steken. Hij of zij die toch al moeizaam de kerstperiode doorgekomen is en nu Valentijnsdag moet beleven zonder te merken geliefd te zijn. Deze dan een roos overhandigen, is een eenvoudig gebaar dat wellicht een wereld van verschil voor hem of haar kan maken?
Aan elke roos hangt een kaartje met de tekst ‘Jij bent geliefd’. Op de achterzijde een verwijzing naar de gelijknamige website en een uitnodiging voor de ‘jongerenviering’ die 's avonds zal plaatsvinden in de kapel van het diocesaan pastoraal centrum in Mechelen waar we elke schooldag de dag beginnen met gebed en samenzang.
Ik was zo enthousiast die week. De voorbereiding, de gebedsmomenten, vurige ogen van de andere leerlingen, de hoop en vertrouwen dat de Heer iets fantastisch ging doen. Geweldig!
Ik had al op voorhand een paar kaartjes gekregen om uit de delen. Ik had er ook aangenomen, maar ik was niet echt van plan om ze werkelijk weg te geven.
Ik durf niet eens de weg niet vragen of hoe laat het is en nu zou ik kaartjes uitdelen?
Mij niet gezien! Na een tijdje bedacht ik dat het wel raar is om wel te ‘evangeliseren’ maar geen kaartjes te durven weggeven.
Aan het begin van die week vroeg een leerkracht of we al kaartjes hadden uitgedeeld. Op dat moment begon ik me een beetje slecht te voelen en besloot ik om het gewoon eens te proberen.
Wat bleek: ik vond het superleuk en de mensen werden er precies gelukkig van. Sommigen weigerden het wel aan te nemen. Maar dat vond ik eigenlijk niet eens zo erg.
Julie, 18 jaar.
Een anonieme voorbijganger schrijft het volgende.
Kers op de taart vandaag betrof een meisje dat me tegemoet kwam op de Grote Markt en me een kaartje overhandigde:
"mevrouw, de rozen zijn helaas op maar ik wil u gewoon zeggen dat u geliefd bent".... Ze maakte deel uit van een groep christelijke jongeren die dit initiatief hadden bedacht. Veel meer zei ze niet tijdens mijn dankwoord, uiting gevend aan wat haar gebaar met me deed, maar haar oprechtheid, open blik, glimlach en vooral die extra seconden oogcontact bij het afscheid bezorgden me bijna kippenvel.
Het zijn momenten waarop de wereld om me heen heel even verdwijnt in een ervaring van zien en gezien worden in wie we werkelijk zijn.
Of je nu vandaag al dan niet een roos, cadeautje of zoete woorden hebt ontvangen, ik hoop van harte dat je jezelf er regelmatig aan herinnert dat je geliefd bent! ❤️
Anoniem bericht van een voorbijganger
'k Vond het echt een geweldige ervaring. We hebben echt mensen kunnen zegenen met de rozen. Telkens als we een roos aan de mensen gaven begonnen ze te stralen. Onze laatste roos hebben we aan een meisje gegeven en na een lang gesprek mochten we voor haar bidden. Al bij al hebben we een geweldige tijd gehad!
Natan – 14 jaar
Het was heel leuk om naar mensen (oud en jong) toe te stappen, met een boodschap die ze meestal niet verwachten: Je bent geliefd! Bij mijn laatste roos dacht ik: "Deze moet echt speciaal zijn." En dat was het ook. Het meisje aan wie ik de roos gaf, was super blij en geraakt. Ik hoop dat ze er nog veel aan heeft gedacht!!
Rozen uitdelen doe ik volgend jaar weer met plezier als dat kan! Annabelle – 15 jaar
In het begin vond ik het spannend om mensen een roos aan te bieden want mensen keken raar of wilden de roos niet. Naarmate de tijd verstreek begon ik er plezier in te krijgen en zag ik hoe blij de meeste mensen waren met de roos. Wij kregen 70 rozen mee en na een halfuurtje waren ze al op!
Mensen kwamen zelf en stonden nieuwsgierig te kijken wat er gaande was. Dit was heel motiverend voor ons.☺ Tegen het einde wou ik bij elke roos toch ook iets vertellen want anders namen de mensen een roos en liepen ze gewoon weer weg. Zodra ik de naam 'Jezus' vernoemde waren de meeste mensen niet meer geïnteresseerd in ons verhaal. Toch waren er ook veel mensen die geraakt waren en om meer uitleg vroegen. We hadden de mooiste gesprekken met moslimjongens. We merkten dat ze geraakt waren en dat ze ons het meeste respecteerden. Deze actie heeft iets wakker gemaakt in mij wat ik in de komende tijd wil blijven doen. Ik wil de volgende maanden blijven evangeliseren en meer mensen te vertellen over Jezus.
Immanuel – 18 jaar
Ik heb er enorm van genoten om die rozen uit te delen!
Het sprak me ook aan om te zien hoe de mensen aangesproken waren.
Ik was er echt van onder de indruk!
Mijn groepje was erg gemotiveerd om naar verschillende mensen te gaan!
Ik ben erg benieuwd of er echt mensen voor Jezus hebben gekozen.
Ik hoop dat we vaker gaan evangeliseren!
Ilja – 12 jaar
Tijdens het uitdelen van de rozen op straat, kreeg ik echt een kick! Blije, verbaasde en geëmotioneerde gezichten deden mijn hart sneller kloppen! Het was een geweldige tijd! Voorbijgangers konden precies niet goed beseffen wat er gebeurde! Sommigen konden echt niet vatten dat zij gratis een roos kregen en dat er aan hen gedacht werd. ‘Jezus houdt van u’ en ‘u bent kostbaar’ liet zelfs sommigen bijna huilen! Het maakte me zelf op een bovennatuurlijke manier blij! Heel erg bedankt voor iedereen die heeft gebeden voor deze evangelisatieactie! Ik vind het echt te gek dat er zoiets plaatsvond in Mechelen! Fantastisch hoe vlot alles verliep!
Loïs-Gloria – 16 jaar
De voorbereidingen waren al een maand aan de gang. Toen was het zover. Ik vond het zeer leuk. Tegen de verwachting in waren de rozen al na een kwartiertje allemaal uitgedeeld, maar daarna hebben we toch nog gedurende anderhalf uur kaartjes uitgedeeld. ‘s Avonds was ik de gitarist. Het is zo goed gegaan dat ik er geen spijt van heb dat ik heb meegedaan.
(Oorspronkelijk wilde ik niet meedoen met de viering.) Eerlijk gezegd kijk ik er echt naar uit om nog een keer zo'n feest mee uit te voeren.
Alex, 16 jaar
Diezelfde avond hebben we een jongerenviering gehouden met afwisselend samenzang en getuigenissen rond het thema ‘Jij bent geliefd’. De jongeren namen hier het voortouw. In de getuigenissen kwam heel mooi naar voren hoe de Here Jezus hèt verschil maakt om moeilijke dingen zoals angst, boosheid, pijn en verdriet een plaats te geven. Het is een prachtige avond geworden.
Aan de hand van gekleurde plasticine bracht Iwan in beeld hoe een gebroken, zwart geworden hart, gereinigd kan worden door Jezus’ bloed (rood), hersteld, vernieuwd en gevuld kan worden (wit) door de Heilige Geest.
Tijdens de Valentijns viering mocht ik zingen en pianospelen. Dit vond ik heel fijn en ik heb ervan genoten. Ik had de eer om te mogen vertellen over de rust die ik bij Jezus vind en ik merk dat dit ook een probleem is bij andere jongeren. Ik kon vertellen over iets waar anderen naar op zoek zijn. Namelijk de rust die Jezus mij geeft en te beseffen dat de Here Jezus mij aanvaard, zonder meer. Ik had ook een jongen aangesproken tijdens het evangeliseren die heel geïnteresseerd was en die ook gelovig was. Deze jongen kwam ‘s avonds ook naar de viering en daar was ik heel blij mee. Ik bid ook echt dat al de mensen die een roos hebben gekregen de liefde van Jezus mogen ervaren in hun leven.
Ik hoop ook dat de mensen die tijdens de dienst aanwezig waren op zoek mogen gaan naar Diegene die ze daar geproefd hebben.
Bedankt voor jullie hulp en jullie gebed!
Immanuel, 18 jaar
Op Valentijn zelf was ik excited. Ik had er heel veel zin in. Het was ook echt leuk om te doen, het gaf me voldoening. Zeker toen ik ook werkelijk over Gods liefde kon vertellen. Het is een mooie dag geworden.
De dienst vond ik ook bijzonder, de getuigenissen waren mooi en ik hoop dat God door onze getuigenissen heen de harten van de mensen heeft kunnen raken. Ook hoop ik dat ze iets ervan hebben meegenomen.
Ik zou graag weer opnieuw meedoen.
Julie, 18 jaar
Doordat ik enorm veel had meegeholpen tijdens de voorbereidingen (en daar dus ook de nodige stress van had) voelde ik me enkele uren voor de viering plots niet goed. Onze hele groep heeft toen voor mij gebeden. In de loop van de namiddag ging het gelukkig terug beter! Dankbaar kijk ik dus terug op een fijne tijd op straat en een hele mooie viering! Tijdens de dienst merkte en voelde ik dat de mensen die aanwezig waren echt werden geraakt met wat we zongen/vertelden. Heel spannend om een solo te zingen en een persoonlijke getuigenis te geven, maar ik ben er zelf echt door opgebouwd!
Loïs-Gloria, 16 jaar
Wil je volgend jaar ook zoiets in je stad organiseren? Stuur een mailtje naar info@jijbentgeliefd.be. Dan zien we wzt we kunnen betekenen!
Dit is een initiatief van Iwan & Sandra Kaljouw. Oprichters van SAFE college. De enige door de Vlaamse overheid erkende secundaire school in Vlaanderen met charismatisch-evangelische grondslag.
Andere foto's van Valentijnsdag vind je hieronder.
